Een Libanonceder voor het Kasteel van Gaasbeek

Voor het Kasteel van Gaasbeek ligt een wat prozaïsch open grasveld. Net aan de rand daarvan zal sinds vandaag een majestueuze boom, een beetje zoals in het barokke theater, de rol kunnen spelen van een prominent 'zetstuk' tussen het proscenium, de coulissen en het achterdoek. In overleg met Onroerend Erfgoed en Natuur en Bos bepaalden we een geschikte locatie aan de rechterkant van het veld. De boom zal het panorama vanop het terras van de museumtuin met het verstrijken van de tijd steeds meer verrijken, zonder de zichtlijnen op het kasteel en het landschap te verstoren. Een ware karakterboost voor de hele setting.

Een mythische boom

De Libanonceder, ook wel de 'Koning der Bomen' genoemd, is een groenblijvende naaldboom uit de dennenfamilie. Lang voordat deze boom in de zeventiende eeuw zijn intrede deed in Europese tuinen en parken, was hij al legendarisch. De imposante boom is al terug te vinden in het Gilagamesj-epos waarin de cederbossen als heilig beschreven werden en voorbehouden waren aan de Goden. Ook in de Bijbel komt de cederboom veelvoudig voor en wordt hij in verband gebracht met majestueuze grootsheid, macht, vruchtbaarheid en waardigheid.

Door de populariteit en de geliefde eigenschappen van cederhout werd deze boom een slachtoffer van zijn eigen succes en stierf hij bijna uit in zijn oorspronkelijke verspreidingsgebied in Libanon. Intussen is de Libanonceder geklasseerd als een kwetsbare soort en wordt hij in vele delen van de wereld aangeplant als sierboom in parken en tuinen. Nu krijgt ook het kasteelpark van Gaasbeek zijn eigen exemplaar.

"Als museumdirecteur is het planten van een boom één van de meest toekomstgerichte daden die je kan stellen. Zo'n boom overleeft je ruimschoots en je zal er ook niet meer zijn wanneer zijn kroon zich in al zijn glorieuze luister open plooit. Dat vind ik een mooie gedachte." ​ - Luc Vanackere, directeur

Een bloeiende toekomst

De geplante Libanonceder werd met zorg uitgekozen. Het gaat om een 25 jarige boom, een erg jong exemplaar in de wetenschap dat deze bomen zo'n 600 à 700 jaar oud kunnen worden. De eerste jaren voorzien we steunpalen en afscherming tegen maaimachines. Met een beetje geluk aarden de wortels goed in de Pajotse klei en wordt deze aanwinst zo'n 30 meter hoog. Wij hopen alvast dat vele generaties zich zullen neervlijen in de schaduwrijke luwte van zijn takkenpracht, genietend van het heerlijke uitzicht op het kasteel.

Met veel dank aan het Agentschap Natuur en Bos en Onroerend Erfgoed.